ენას ბევრი რამის გამოთქმა, გამოხატვა, აღწერა შეუძლია, მაგრამ რა ხდება, როცა ტკივილი ენით აღუწერელია? ტელეფონზე მიჯაჭვულობა ისედაც არ გვაკლდა, მაგრამ ამ დღეებში ყველანი გაშეშებულები, კიდევ უფრო უარესი კატასტროფების შიშით შევყურებთ ეკრანს და გაფაციცებული ვეძებთ რაღაც ისეთ სიახლეს, რომელიც იმედის ნაპერწკალს…
მე ერთ-ერთი ყველაზე ექსტროვერტი ადამიანი ვარ დედამიწაზე და ამით კმაყოფილიც გახლავართ. ერთი პატარა დეტალი, რაც ყველაფერს აუცნაურებს, ჩემს გარშემო შემოკრებილი ხალხია. ჩემთვის ძვირფასი, ახლო მეგობრები. ყველა მათგანი ინტროვერტია. დავკონკრეტდები, ნერდი ინტროვერტი. მაშ ასე, მივედით მთავარ თემასთან. აღგიწერთ როგორია ცხოვრება, როცა…
«ასმათ ფარდაგსა აზიდნა, გარე ვდეგ მოფარდაგულსა; ქალსა შევხედენ, ლახვარი მეცა ცნობასა და გულსა.» სავარაუდოდ ტარიელის ადგილას ბევრი ჩვენგანი ყოფილა, ბევრ ჩვენგანს ჰყოლია არარაციონალური ტრფობის ობიექტი და გაგვჭირვებია მიხვედრა, რატომ ხდება ასე. მეც ერთ-ერთი თქვენგანი ვარ, უხვქრაშიანი და მრავალი ემოციური ეიფორიისა…
თუ ბოლო დროს ხშირად ფიქრობ «ვინ უნდა გამოხვიდე?» ან ახალნდელი პროფესიით მთლად კმაყოფილი არ ხარ და გეფიქრება «რა მოხდებოდა, ვინმე სხვა რომ გამოსულიყავი?» გაეცანი გრაფიკული დიზაინერის თვალით დანახულ მის პროფესიას და ნახე ამ სფეროში რა გამოწვევები/ბენეფიტები აქვთ. რა იცი, იქნებ საშენო სულაც არაა? ან პირიქით 😉 მოკლედ ჩამოჯექი, გვერდზე…
ჯამი ჭურჭლია, ძირს დაგდებული არაფერი უნდა შევჭამოთ, არჩევნებზე უნდა წავიდეთ და თან ვერავინ უნდა მოგვისყიდოს. წინასაარჩევნო პერიოდში თუ უკვე საარჩევნო უბანზე მისული უამრავ ცდუნებას წამოკრავ ფეხსა და შეიძლება, შენდაუნებურად 20 ლარად, ერთ კილო კარტოფილად ან ორიოდე ტკბილ სიტყვად საკუთარი ხმაც…
არ თოვდა, არც თბილისს ებურა თალხიდუმდა მთავრობა, ყვიროდა ხალხი… მთავრობის დუმილი სპეცრაზმის მწყობრმა ნაბიჯებმა და ფარებზე ხელკეტების ბრახუნმა დაარღვია. ცრემლსადენმა გაზმა და რეზინის ტყვიებმა გააკვირვა შეკრებილები, აბა პარლამენტის შენობას რა გააკვირვებს?! აქ ისეთები მომხდარა… რამ გააკვირვა შეკრებილები? ჩვენი თაობა ასე…
სადაცაა ყველასთვის ნანატრი Friends Reunion გამომზეურდება. ხოდა გაიგე, გახსოვს ეს სერიალი თუ თვალის გადავლება არ გაწყენდა? Loading…
ჩემთვის საბჭოთა კავშირი ბნელ წარსულთან ასოცირდება, რაღაც ცუდთან და მტკივნეულთან… მართალია ისეთ ადამიანებსაც ნახავთ, რომლებიც გეტყვიან რას ამბობ ძმაო მაშინ კანფეტი უფრო გემრიელი იყოო, მაგრამ დიდ დროს ნუ დახარჯავთ მათზე, ვისაც თავისუფლებას ფოჩიანი კანფეტი ურჩევნია… ხო და იმას ვამბობ, რომ…